ಅವ್ಯಕ್ತ

ಮಳೆ ನಿಂತಿದೆ.. 

ಅವನು ಹಿಡಿದ ಕೊಡೆ ಹಾಗೇ ಇದೆ..

ಅವಳು ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿ.. 

ಅವನದು ತೀರ ಹಟ..

ಅವಳು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದೆ ಹೊರಟವಳು..

ಅವನು ಅವಳಿಗಾಗಿ ನಿಂತವನು..

ಅವಳು ಕನಸ ಬೆಂಬತ್ತಿ ಬದುಕ ದಾರಿ ಹಿಡಿದವಳು..

ಅವನು ಒಲವೇ ಜೀವನವೆಂದು ತಿಳಿದವನು..

ಅವಳು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಗುರಿ ಸಾಧಿಸುವ ಛಲದವಳು..

ಅವನು ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಕೊಡುವವನು.. 

ಅವಳು ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಹತ್ತು ಬಾರಿ ಯೋಚಿಸುವವಳು.. 

ಅವನು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ನೋಡದೆ ಒಲವ ತೋಡಿಕೊಂಡವನು..

ಅವಳು  ಗುರಿಯ ನೆಪವೊಡ್ಡಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದವಳು..

ಅವನು ಬೆಂಬಿಡದೆ ಗೋಗರೆದವನು..

ಅವಳು ಭವಿಷ್ಯದೆಡೆಗೆ ಮುಖಮಾಡಿ ಹೊರಟವಳು..

ಅವನು ದಾರಿ ಮರೆತು ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತವನು.. 

ಮತ್ತೆ ಮಳೆ ಹನಿ ಜಿನುಗಿದೆ..

ಇಬ್ಬರೂ ಮಳೆಗೆ ಮುಖವೊಡ್ಡಿದರು..

ಕಣ್ಣಂಚಿನ ಹನಿ ಕಾಣದಂತೆ ತಿರುಗಿ ಹೊರಟರು..